hete ondergedompelde gegalvaniseerde de boxdozen van de paardschuur met PE plastic raad

hete ondergedompelde gegalvaniseerde de boxdozen van de paardschuur met PE plastic raad

Het binnenlandse paard van vandaag, het paard van Przewalski en andere wild paarden zoals nu uitgestorven tarpan, delen een gemeenschappelijke voorvader. De kennis op paardgedrag komt gedeeltelijk uit studies over de paarden van Przewalski aan hun originele habitat opnieuw worden geïntroduceerd, maar hoofdzakelijk uit studies van wilde paarden voort - nakomelingen van ontsnapte aan binnenlandse paarden die onder natuurlijke of semi natuurlijke voorwaarden zonder of weinig menselijke interferentie die leven.

Het paard was meer dan 5000 jaar geleden geacclimatiseerd. Hoewel bepaalde kenmerken, zoals grootte, type, kleur, voeromzetting, en temperament zijn veranderd, heeft het paard veel van het gedrag van zijn voorvader, vooral sociaal en het voeden gedrag behouden. Het paard is door evolutie aan het leven als prooidier levend wordt aangepast op open vlaktes die; dit wordt weerspiegeld op zijn gedrag, en manier zijn betekenissen zich hebben ontwikkeld. De paarden hebben een breed-wide-angled visie, die hen toelaat om bewegingen bijna rondom hen te ontdekken. Er is slechts een kleine „dode hoek“ grenzend de vluchtstreek enkel achter hen. In het gebied, waar de paarden met beide ogen (binoculaire visie) zij zien kunnen zie duidelijk voorwerpen zowel dicht door als bij een afstand. Dit type van visie maakt het voor paarden mogelijk om dichte voerpunten (vegetatie) te identificeren langs, en tegelijkertijd mogelijke gevaren te ontdekken bij een afstand. In aard is een snelle reactie op een gevaar en een vlucht (vluchtreactie) essentieel voor overleving. Veel van dit gedrag is aanwezig in het geacclimatiseerde paard van vandaag. Het plotselinge, onbekende voorkomen kan paniekreacties, zoals het schoppen of vluchtreactie, zelfs in het zekerste paard veroorzaken. De paarden hebben goede hoorzitting, en wegens hun capaciteit om de oren te bewegen onafhankelijk kunnen zij geluiden/lawaai lokaliseren, en reageren aan plotseling of ongebruikelijk lawaai of door waakzaamheid of zelfs een vluchtreactie. De paarden in aard of in paddocks blijven normaal binnen visueel contact met elkaar. Als één paard bang maakt en probeert om aan een mogelijk gevaar te ontsnappen, normaal volgen anderen. Eveneens, kan een kalm en zeker paard een positieve invloed op een vreselijk of schuw paard hebben.

De paarden zijn in kudden levend/kuddedieren. In de natuurlijke omstandigheden leven de paarden vrij dicht bij elkaar in groepen. De groepen bestaan typisch uit een volwassen hengst en een aantal merries met nakomelingen, met inbegrip van jonge mannetjes. De jonge hengsten en de oudere hengsten zonder een groep merries groeperen ook zich samen. De groep stabiliseert zich met een hiërarchie, die wordt uitgedaagd wanneer de nieuwe leden worden geïntroduceerd. Een nieuwe hiërarchie wordt typisch gevormd binnen een paar dagen aan weken. Het leven in groepen heeft een aantal voordelen, hoofdzakelijk met betrekking tot het sociale leren, zoekend voer en water, en een defensiestrategie om ontmoetingen met roofdieren te vermijden of te minimaliseren, een voorbeeld van dit is, wanneer de paarden op weiland één paard zich bevindt als bewaker hebben, wanneer anderen bepaalt aan slaap of rust. Hoewel er individuele verschillen kunnen zijn, zullen de paarden over het algemeen bezorgd en onzeker wanneer geïsoleerd van andere paarden worden. Het gebrek aan sociaal contact zowel vroeg als later in het leven kan ontwikkeling van abnormaal gedrag veroorzaken zoals het weven binnen stabled paarden, of agressievere interactie wanneer op weiland met andere paarden. Voorts de groep jonge paarden schijnt gemakkelijker te zijn huisvestte te behandelen en op te leiden dan jonge individueel gehouden paarden.

De productdetails: