De schuifdeur paste Houten Materiële het Paardbox aan van het Paard Stabiele Bamboe

Aangepaste houten van de het paardbox van het paard stabiele bamboe materiële het paardstal

De gronden op het low-lying gebied van elke plaats worden geclassificeerd door de Dienst (NRCS) van het Natuurlijke rijkdommenbehoud als delen van het Complexe blucher-Cole en de Klei van de Rodeoklei, sijpelde Humaquepts en Xerothents vult gronden. Dit zijn typisch laag-gradiënt (tussen 0 en 15%) gronden op alluviale ventilators en valleibodems die worden ontwikkeld. Deze zijn over het algemeen samengesteld uit slecht afgevoerde slib en klei loams en geleid uit doorstaan zandsteen, schalie en graniet af. BlucherCole, Humaquepts en Xerothents zijn waterstof allen, betekenend dat zij aan de brede vereisten van een grond van het moerasland voldoen. De gronden in de drogere en steilere gebieden zijn geclassificeerd als deel van Complexe cronkhite-Barnabe en verschillende zeer grintachtige loams tamalpais-Barnabe. Deze worden in het heuveligere hoogland op hellingen gevonden die zich tussen 30 en 50% uitstrekken. Zij zijn samengesteld uit een goed-afgevoerd leemachtig mengsel van doorstane zandsteen, schalie en/of hoornkiezel voor ongeveer de hoogste vier voeten van het grondprofiel tot basis wordt ontmoet. De erosie van hellingsgronden is problematisch in het gebied, en verscheidene slepen, rijwegen, en tonen de parkeerterreinen tekens van gronderosie. Het volgende is een bespreking van specifieke grondtypes en beschrijvingen voor elk van de ruiterplaatsen, evenals informatie betreffende erosiepotentieel, vloeibaarmakingspotentieel, hellingsmislukking en expansieve gronden.

De bestaande Golden Gate Zuivelfaciliteit en de voorgestelde Lagere plaatsen van de Californische sequoiakreek worden gevestigd ongeveer 0,6 mijlen van elkaar, allebei gelegen aan Californische sequoiakreek. Elke één bestaat uit een gebied van vrij vlakke laaglanden verbonden aan de begrensde hierboven kreek en zijn schatplichtigen, door steilere topografie. De grondtypes zoals die door NRCS worden geclassificeerd zijn hetzelfde voor elke plaats en zo zullen wordt gecombineerd in de bespreking die volgt.

De laag-verhoging, oevergronden is geclassificeerd als deel van het Complexe blucher-Cole, 2-5% hellingen. De gronden van dit type worden algemeen gevonden op alluviale ventilators en bassin/vallei bottomlands. De oudermaterialen zijn typisch alluvium (b.v., aardematerialen die zijn vervoerd en door water) gedeponeerd die uit zandsteen, graniet en schalie wordt afgeleid. Deze gronden worden samengesteld van slib en klei loams die enigszins slecht afgevoerd zijn. De t-Factor is een raming van het maximum gemiddelde jaarlijkse tarief van gronderosie door wind en/of water die kunnen voorkomen zonder voorwaarden ongunstig te beïnvloeden noodzakelijk voor het ondersteunen van vegetatie (NRCS 2010). De t-factor classificaties strekken zich van één uit tot vijf, met één overwogen een onhoudbare hoeveelheid verlies en vijf zijnd vrij stabiel. Worden de blucher-Cole complexe gronden geclassificeerd door NRCS als a - 5 ‖, wijzend op een vrij lage gevoeligheid van schade door erosiekrachten. Deze gronden zijn ook gerangschikt waterstof, bepaald als zich het vormen in de omstandigheden van verzadiging of het afdammen lang genoeg tijdens de vegetatieperiode dat er anaërobe voorwaarden in de bovenste gedeelten en één van de primaire indicatoren van een moerasland bestaan (NRCS 2007). De waterstofgronden bevestigen noodzakelijk niet de aanwezigheid van een milieu van het moerasland; andere voorwaarden, zoals hydrologie en hydrofiele (- water-houdt van ‖) vegetatie zijn ook noodzakelijk voor de nauwkeurige afbakening van het moerasland. De bepaling van de voorwaarden van het moerasland vereist een analyse ter plaatse.

Het productvoordeel: